عبدالکريم سروش با
ابراز اميدواري از اينکه مهرماه، ماه مهرورزي
باشد نه ماه بيمهري، گفت: اميد است که اين
نام(مهر) و شروع سال تحصيلي در اين ماه علامتي و
نمادي براي مهرباني باشد.
سروش در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان
ايران(ايسنا) تاكيد كرد: در آغاز سال تحصيلي، چه
آنها که مورد جفا قرار گرفتند و يا قرار نگرفتند،
به هيچ وجه مقصد اصلي را ازدست ندهند و برغم همه
جفاها به کار اصليشان که جستن دانش است،
بپردازند.
وي تصريح کرد: جواني به هر حال خواهد گذشت و
دوراني است که سپري خواهد شد. نبايد گذشت مخالفان
و جفاکاران بر ما پيروزي مضاعف پيدا کنند؛ هم
کساني را از دانشگاه بيرون برانند و ثبت نام نکنند
و هم ديگران را كه ماندهاند مايوس کنند و از جستن
دانش باز دارند.
سروش با تاكيد بر اين كه " اين کشور را دانايان و
آگاهان بايد اداره کنند" خاطرنشان كرد: دانايان
همانها هستند که از محيط علمي بيرون ميآيند و
توشه و سرمايه معرفتي مياندوزند، يا اينکه
توانايي دستگيري از ديگران را دارند.
وي گفت: دانشجويان در چنين فضايي بايد بکوشند تا
نشان دهند که تحت تاثير قرار نگرفتهاند و
ميتوانند جاده کمال را بپيماييد و به قلههاي
معرفت برسند.
وي به دانشجويان توصيه كرد: باغچه خود را بکاريد،
خانه خود را جارو بزنيد، چراغ خود را روشن کنيد و
بدانيد که با روشن شدن اين چراغ و آن چراغ، کشور
هم روشن خواهد شد؛ با آباد کردن آن باغچه و اين
باغچه، کشور هم گلستان خواهد شد. اما شما به عنوان
دانشجو در فکر باغباني کل کشور و نيز در پي چراغ
داري کل کشور نباشيد. وقتي تعداد اين خانهها
فزوني گرفت عطر و بو و نور او به همه جا خواهد
رسيد.
وي خطاب به دانشجويان ادامه داد: قطعا بعد از 5 يا
10سال ديگر شما دانشجويان به اين سخن من خواهيد
رسيد و همه آرزو خواهيد کرد کاش فرصت و فراغتي که
داشتيد، در راه تعلم و تحصيل بهتر صرف ميکرديد و
گوش به بانگ ناروا و انحرافي ديگران نميداديد،
اکنون هم اين کار را بکنيد و بدانيد که آينده از
آن شماست.
وي با اشاره به برخي برخوردهاي اخير با دانشجويان
و اساتيد و ابراز تاسف نسبت به آنها، گفت:
ميدانم که اينگونه برخوردهاي جفا کارانه چه زخم
هاي روحي عميقي در استادان و بويژه در دانشجويان
به جا خواهد گذاشت، به همين دليل مشفقانه به اوليا
امورهشدارميدهم که از اينگونه برخوردها
بپرهيزند و جان دانشجويان را چنين مجروح نکنند.
اين روحهاي مجروح براي ما سرمايههاي مثبتي
نخواهند شد؛ علاوه بر اينکه از حقوقشان هم
محرومند و اين محروميتها بيعدالتي مضاعفي است که
در حق آنها ميرود.
سروش اظهار داشت: بايد متاسف شد از اينکه دانشگاه
اسير طوفانهاي ناجوانمردانه و علم ستيزانهاي
بشود که دانشجويان را آسوده نگذارد، اما هنر
دانشجو اين است که در طوفان با طوفان زندگي کند و
عليرغم ضربهاي که ميخورد و با رنج طاقت فرسايي
که ميبرد، به راه خود ادامه دهد و ديگران را هم
مشوق باشد.
وي خطاب به جامعه دانشجويان و با تاکيد بر اينکه
سياست امري گذرا و اما معرفت امر ماندگاري است،
گفت: دانشجويان هميشه به دنبال امور ماندگار باشند
نه امور ناماندگار؛ کاري کنيد که همه را در يک
فعاليت دسته جمعي گرد بياوريد و در دل آنها روح
اميد بدميد. دل گرمي و پشت گرمي به آنها ببخشيد،
زيرا از اين طريق است که ميتوانيد اولياي خودتان
و مردم مملکت خودتان را راضي کنيد
|